De wedstrijdMassasprints zijn hier gelukkig voltooid verleden tijd, sinds de parcoursbouwer de muur van Hoei opzocht om deze semi-klassieker een apart cachet te bezorgen. De stevige kuitenbijter zorgde er in elk geval voor dat we ieder jaar duidelijke afscheiding kregen tussen winnaar en volgers.In vroegere jaren vormde de Waalse Pijl een abrupte breuk met de kasseiklassiekers maar sinds LBL van plaats wisselde met AGR is die overgang iets minder bruusk. Ook al geldt de Waalse Pijl als een uitstekende repetitie voor Belgisch oudste wielerklassieker, toch lukt bijna niemand de dubbel. |
De absolute ranking (t.e.m. 2011)
(opgemaakt door het totaal van de scores overheen alle edities) |
|
|
|
|
|
|
|
Een natte editie waar er voortdurend in de aanval gereden werd. Een lange ontsnapping van 19 man spatte uiteen op de Cote de Bohissau, Krivtsov ging solo op het tussenstuk en op de Cote d'Ahin namen Wegmann, Larsson en Efimkin het voortouw. Dat alles kon niet beletten dat de toppers het onder elkaar zouden uitvechten op de muur van Hoei. Cadel Evans trok de groep aan diggelen maar een sterke Kim Kirchen kwam er als enige nog vlot over. |
|
|
Het duurde een hele poos voor de wedstrijd openbrak. Ivanov zorgde voor de opening en werd later gecounterd door Cobo op de Cote d'Ahin. Daar staken ook de toppers Valverde en Di Luca hun neus aan het venster. Aan de voet van de muur van Hoei kwam alles echter opnieuw samen. Op de steile flanken wist Rebellin tenslotte hier een nieuwe zege te boeken, voor de eerder vermelde favorieten die mogelijks gefnuikt werden door de eerdere inspanningen. |
|
|
|
|
Jens Voigt kruidde de Waalse Pijl als lid van de vroege vlucht en ultieme overblijver om solo het laatste uur af te werken. Maar de Muur van Hoei lag 5 km te ver. Het peloton greep hem bij de lurven waarna het pak tegen de muur aanklauterde en Danilo Di Luca zich met een brede smile de beste wist van de bende. |
|
|
Deze Pijl werd aan een recordtempo afgewerkt en toch kwam het in de finale tot een "pseudo" massasprint bergop toen een groep van dertig renners zich aan de voet van de muur meldde. T-Mobile zat prominent voorin maar het was Danilo Di Luca die de ultieme jump plaatste, enkel nog Rebellin in het wiel had die er dan wel op zijn beurt vlotjes overging. Dubbelslag voor Davide na eerdere winst in de Gold Race. |
|
|
Een Baskisch onderonsje op de muur van Hoei nadat Astarloa en Osa ontsnapten uit een ruimere kopgroep waar van Belgen géén spoor te bekennen bleek. Igor tekende voor zijn belangrijkste zege tot dusver en onderstreepte nog maar eens de kracht van het rode Saeco-team, ook in de breedte. |
|
|
Een tweede Belgische Lotto-zege op evenveel jaar tijd. Wie had dat durven dromen. Op 10 km van de aankomst vormde zich de definitieve kopgroep, onder impuls van Axel Merckx. Met de aanwezigheid van o.m. Bartoli was de klus bijlange niet geklaard maar Mario werd via het oortje uitstekend door Claude Criquelion doorheen de steile bochten in Hoei gepiloteerd |
|
|
Indrukwekkende prestatie van Rik Verbrugghe in deze editie van de Waalse Pijl. Op zijn eentje overbrugde hij de kloof tussen kopgroep en achtervolgers, ging daarna resoluut aan de leiding, nauwelijks omziend naar wat zich in zijn spoor had genesteld. Om dan op de Muur van Hoei de laatste brokken concurrentie van zich af te schudden. |
|
|
Het Belgische duo Verbrugghe-Merckx wist als eerste de vroege vluchters Boardman & Rumsas bij het nekvel te grijpen. Casagrande maakte nog de sprong naar de kop en met z'n drieën klauterden ze de muur van Hoei op, waar Checco zonder discussie te sterk bleek voor onze landgenoten. |
|
Laatst gewijzigd op 28/04/2011 - Opmerkingen en suggesties kan je mailen naar gigabike@advalvas.be
Gigabike, jaargang 12 - Copyright: Peter Samoy & Mark Vanderwegen