Amstel Goldrace

De wedstrijd

Nederlands voornaamste klassieker heeft zich stilaan toch weten op te werken, ondanks de afwezigheid van een lange traditie waarop de andere vier voorjaarsklassiekers weten te teren.

Vaak het uitverkoren terrein voor het Nederlandse nummer 1 team (Raleigh in de jaren zeventig, Rabobank nu) om te domineren maar toch ook lange reeks grote namen op het palmares.

De snelle opeenvolging van Limburgse bulten in de buurt van Valkenburg en Maastricht scheidde quasi steevast het kaf van het koren.  Dat is nog meer het geval nu sinds 2003 de streep boven op de Cauberg werd getrokken.

De absolute ranking (tem 2011)

1. Peter SAMOY 6.302 ptn
2. Bart LIEKENS 6.232 ptn
3. Erik VAN GINKEL 6.143 ptn
4. Theo WILLEMSE 6.100 ptn
5. Dominic REBEREZ 6.002 ptn
6. Marnix KOOPMANS 6.001 ptn
7. Mark VANDERWEGEN 5.798 ptn
8. Ferry DEURLOO 5.788 ptn
9.  Johan CLERIX 5.758 ptn
10.  Marnix DEBRUYNE 5.677 ptn

(opgemaakt door het totaal van de scores overheen alle edities)
 

2011

1. Diederick VAN EK
2. Stijn VANDERSTALLE
3. Eric VANDEKEERE
4. Kristof LIPPENS
5. Wim VANDOORNE
     
1. Philippe GILBERT
2. Joaquim RODRIGUEZ
3. Simon GERRANS
4. Jakob FUGLSANG
5. Alexandre KOLOBNEV
 

2010

1. Marcel LUYCKX
2. Mark GEUKENS
3. Xavier LEENHEER
4. Roy PLOUM
5. Mitchell TALPE
     
1. Philippe GILBERT
2. Ryder HESJEDAL
3. Enrico GASPAROTTO
4. Bert DE WAELE
5. Roman KREUZIGER
 

2009

1. Jasper BLOKLAND
2. Diederick VAN EK
3. Ivan VAN HULLE
4. Johan DECLEIR
5. Jan DUFFHUES
     
1. Serguei IVANOV
2. Karsten KROON
3. Robert GESINK
4. Philippe GILBERT
5. Damiano CUNEGO
 

2008

1. Gijs HUITSING
2. Steven NOELS
3. Erik SUIK
4. Geert VAN SEBROECK
5. Adriaan CONICKX
  Met negen man bleven ze overeind na de Keutenberg. Er volgden géén demarrages meer, vooral ook omdat Joaquim Rodriguez het tempo strak hield. Er werd dus gespurt op de Cauberg maar Valverde en Rebellin schoten tekort. Ex-winnaar Fränk Schleck was hen te sterk maar alleen Amstel-debutant Damiano Cunego kreeg hij niet los en die won dan ook fluks in Valkenberg.  
1. Damiano CUNEGO
2. Fränk SCHLECK
3. Alejandro VALVERDE
4. Davide REBELLIN
5. Thomas DEKKER
 

2007

1. Hendrik DE STAERCKE
2. Stijn BERREVOETS
3. Vincent D'HALLUIN
4. Menko WIERSEMA
5. André TAKENS
  .  
1. Stefan SCHUMACHER
2. Davide REBELLIN
3. Danilo DI LUCA
4. Matthias KESSLER
5. Michael BOOGERD
 

2006

1. Rutger Wessel
2. Marco Vroege
3. Thijs Ennaert
4. Ronald Lensink
5. Eli Nomes
  .  
1. Frank Schleck
2. Steffen Wesemann
3. Michael Boogerd
4. Karsten Kroon
5. Patrik Sinkewitz
 

2005

1. Bram Rademaker
2. Johan Peeters
3. Jasper Van Hoof
4. Ivo Peeters
5. Aaldrik Ijkema
  Mist ... en dan was er de Cauberg. Di Luca wint voor Boogerd en de rest van de bende.  
1. Danilo Di Luca
2. Michael Boogerd
3. Mirko Celestino
4. Davide Rebellin
5. Miguel Martin Perdiguero
 

2004

1. Bert Van Wehaege
2. Leen Middelburg
3. Ilse Michels
4. Joël Mariën
5. Einar Rook
  De Vlaamse jongelingen lieten zich niet onbetuigd onderweg maar in de finale waren het toch opnieuw de grote namen die het verschil maakten op de Eyserenbosweg. Zes kleppers onder impuls van Bettini, maar even later waren Boogerd en Rebellin er alleen vandoor en moest Bettini passen, samen met Di Luca, VPetegem en Kessler. Op de Cauberg bleek Rebellin te sterk voor een ontgoochelde Boogerd.  
1. Davide Rebellin
2. Michael Boogerd
3. Paolo Bettini
4. Danilo Di Luca
5. Peter Van Petegem
 

2003

1. Wouter Boelaars
2. Marnix Koopmans
3. Peter Samoy
4. Beinte Koopmans
5. Joël Mariën
  Voor het eerst (?) mocht de Goldrace finishen op de Cauberg. In elk geval zorgde het parcours ervoor dat de grote kanonnen zich vooraan konden afscheiden.  Een elitegroep van 10 trok de finale in maar blijkbaar teveel zwaargewichten voorin zodat Vinokourov er op zijn sokken vanonder muisde. Boogerd en Armstrong hielden elkaar in de tang, zodat een zwalpende Vino alsnog uit de greep van de achtervolgers bleef.  
1. Alex Vinokourov
2. Michael Boogerd
3. Danilo Di Luca
4. Davide Rebellin
5. Matthias Kessler
 

2002

1. René Schulenberg
2. René Van Boven
3. Tamara Van Riel
4. Tino Boddin
5. Jos Paesen
  In de finale raakten de enkelingen Boogerd en Armstrong geconfronteerd met het Fassa-duo Ivanov-Bartoli. Diverse demarrages wisten géén afscheiding meer te brengen zodat het tot spurten kwam.  Waar Mikki slechts met een ultieme jump zijn piloot Serguei vooraf wist te gaan.  
1. Michele Bartoli
2. Serguei Ivanov
3. Michael Boogerd
4. Lance Armstrong
5. Oscar Freire
 

2001

1. Erik Van Ginkel
2. Eric Goffin
3. René Repkes
4. Ruben Verhaeghe
5. Jeffrey Timp
  Rabobank was continu op achtervolgen aangewezen maar toen Armstrong zijn duivels ontbond en enkel Mazzoleni volgde schudde Erik Dekker een sterk staaltje fietsen uit de kuiten. Dekker sloot aan, mocht van Theo niet meewerken, maar besloot dat uiteindelijk toch te doen.  Theo boos maar dat kon Erik niet schelen. Die zat boordevol vertrouwen, kon nog even wuiven naar de tegenliggers en sprintte toen naar zijn 2e wereldbekersucces.  
1. Erik Dekker
2. Lance Armstrong
3. Serge Baguet
4. Marcus Zberg
5. Johan Museeuw
 

2000

1. Johan Clerix
2. Kevin De Vrieze
3. Peter Sterkens
4. Kersten Steurbaut
5. René Van Boven
  Zeventien renners boden zich na de Halembaye aan voor de finale. In de afzink van de slotklim, de St Pietersberg, koos Rebellin ridder of mis, maar de gebundelde krachten van Telekom en Rabobank slorpten hem op in het zicht van de streep. Erik Zabel toonde zich sneller dan het Rabo-duo Boogerd en Zberg.  
1. Erik Zabel
2. Michael Boogerd
3. Marcus Zberg
4. Romans Vainsteins
5. Hendrik Van Dyck


Laatst gewijzigd op 28/04/2011 - Opmerkingen en suggesties kan je mailen naar gigabike@advalvas.be
Gigabike, jaargang 12 - Copyright: Peter Samoy & Mark Vanderwegen