Kraftwerkt in de Ardennen ...

Gigabike sprak met twee Ardeense toppers.

Hoog tijd voor een dubbelinterview met de heersers van de Ardennen. Waar Valverde al de kaas zelf opat, verdeelden Gijs en Raf het brood onder elkaar. Raf won op de muur van Hoei en Gijs reed iedereen naar huis op Saint Nicolas. Voor mensen met een gevoelig gehoor raad ik oorstoppen aan want de oerkreten waren niet uit de lucht. Ik zocht hen op, een weekje na de feiten, met een stevige fietstocht in het bosrijke gebied rond Bastenaken. Een Hollander, een Belg en ondergetekende met een zware draagtas met flessen La Chouffe. Gelukkig was er iemand bij die me ontzettend hielp bij het lichter maken van die tas. It wasn’t me!!

-Wanneer voelde je aan dat het in de sjakosj was? (sjakosj is Vlaams voor ‘binnen’)

GIJS: Pas toen de uitslag echt op het computerscherm stond wist ik dat het binnen was. Toen het groepje der giganten de côte d’Ans aan het afraffelen was zag ik opeens dat het er eigenlijk wel goed voorstond. Flink wat renners vooraan. Alleen Boogerd, tsjaa, zijn vijfde plaats zorgde er wel voor dat ik me weinig pretenties hoefde te maken voor een mooie ereplaats. Wie in LBL wil winnen, moet toch minstens Boogie hebben, zo dacht ik. Maar toch maar even, zoals meestal gewoonlijk, na een goede wedstrijd met de befaamde ‘rennerszoeker’ gekeken hoe het er voor stond. Bleek dat de combinatie Sinkewitz-Boogerd-MAMP-Schleck (4-5-6-7) niet voorkwam, sterker nog, de combo Sinkewitz-MAMP-Schleck bleek maar door één iemand gekozen te zijn: ikzelf! Toen begon ik overal te trillen, het zal toch niet waar zijn? Daarna zowat om de minuut het scherm ‘ge-refresht’, totdat de verlossende update kwam.

RAF: Ik had sowieso al hoge verwachtingen voor de start van de Waalse Pijl. 19 renners aan de start en nog belangrijker, geen pannenkoeken hé! Om precies te zijn 5 na 4 postte ik op het Gigaforum om te melden dat ik één van de 4 Gigabikers was met de top5 in mijn ploeg. 6-8 had ik dan weer niet maar ook mijn concurrenten voor de dagzege scoorden hier niet. Kessler en Bettini maakten uiteindelijk de klus af. Dus ja, ik had het vrij snel in de mot (“in de mot” is Vlaams voor “in de gaten”) dat het wel eens een historische dag zou kunnen worden. Sammie hield het nog even spannend maar iets voor 5 kwam de verlossende post van hem op het Forum jammer genoeg zat ik toen op de trein naar huis, maar thuis gekomen negeerde ik vrouw en kinderen, spurtte naar de PC en kon toen een lichte oerkreet niet onderdrukken.

-Hoe heb je de overwinning gevierd?

GIJS: Heel hard lopen juichen! Zit ik tijdens de gemiddelde Gigabike-koers mijn renners al behoorlijk hard aan te moedigen - tot een schorre keel aan toe, deze oerkreet oversteeg werkelijk alles!

-Gigabike laat het mannelijke oerinstinct de vrije loop?! Mmmm en achteraf Raf, eenmaal de oerkreet geklonken in het bos?

RAF: ‘k Moet zeggen vrij rustig. Wel zo snel mogelijk een verdiende massage gekregen, op tijd in bed en niet teveel gedronken, want LBL was natuurlijk het volgende doel. Over drinken gesproken, kan er nog een fles La Chouffe af van de Gigakas, want ik krijg hier stillekesaan een droge keel.  Het heeft wel degelijk zijn nut gehad want in LBL eindigde ik ook netjes zevende en daarmee reef ik riant de eerste plaats in het “Ardens Tweeluik” binnen. Een klassement dat Sammie blijkbaar weigert op te maken!

-Als het een klassement is waar Sammie zelf goed in scoort, heb je veel meer kans Raf. Welke renner ben je vooral dankbaar? Want Valverde was uiteraard veel gespeeld ...

GIJS: Sinkewitz heeft erg goed gepresteerd, niet alleen in LBL maar ook in de Gold Race en Waalse Pijl (beide 5e) en in de eindstand van het Baskenland (4e). Ook MAMP ben ik eeuwig dankbaar. ’t Was wel een dure knaap, maar hij heeft me uiteindelijk wel de zege opgeleverd. En natuurlijk Pellizotti, die als in-transfer en achtste man de laatste belangrijke puntjes binnensprokkelde!

RAF: Dankbaar is natuurlijk een groot woord. Je moet het uiteindelijk toch vooral zelf doen. Een goede startploeg, de juiste transfers, … kortom de verdienste schuilt toch in grote mate bij de ploegleider. Maar als ik toch enkele renners wil bedanken dan zijn het Schleck, Sanchez, Sinkewitz en Kroon. Alle vier werden ze wel regelmatig opgesteld maar toch niet teveel en de combinatie van deze vier klasbakken in mijn ploeg bezorgde me uiteindelijk de zege.

 
-Vertel eens wie jullie zijn en wat jullie drijft ... Je mag me echt veel toevertrouwen ;)

GIJS: Ik ben bijna 22, student sociologie aan de RijksUniversiteit Groningen, en hoop in september mijn Bachelor te halen. Dat neemt toch wel de meeste tijd in beslag. Daarnaast organiseer ik dingen rondom sociologie, zoals voorlichtingsactiviteiten voor studiekiezers (open dagen enzo). Ook ben ik mede-oprichter en organisator van de Nacht van de Sociologie. We vinden de sociologie namelijk zo leuk, dat we er wel een hele Nacht mee bezig willen zijn. Afgelopen 26 februari organiseerden we daarom voor de tweede keer een Nacht van de Sociologie, met als thema ‘het gevoel van …’. Lezingen over bijvoorbeeld ‘humor’ en ‘liefde & de dood’ werden afgewisseld met culturele uitspattingen in de vorm van een dichter, een cabaretier, dj’s en de pop’n roll-band Multigrade Motoroil. Het was een prachtige inspirerende Nacht!

Naast sociologie doe ik aan wielrennen: lekker tegen de wind in fietsen op het vlakke Groninger Hogeland, met de zeedijk als kuitenbijter. In vakanties probeer ik dan eens of ik tegen de echte heuveltjes op kan fietsen. Zo heb ik al een aantal keren in Limburg delen van de Gold Race gefietst, en ben ik twee jaar geleden in de Vlaamse Ardennen op die kassei-heuveltjes tekeer gegaan. Over mijn debacle daar op de Koppenberg wil ik het hier maar liever niet over hebben. ’s Winters wissel ik het wielrennen dan af met het oer-Hollandse schaatsen. Dit alles wel op amateurniveau, zie in mij vooral geen professionele sporter.
 		  

Gijs staat hier als tweede van links. Ow ja, voor het verhaal bij deze foto kan je HIER terecht.

RAF: Ik ben dus Raf Mols, van het goede jaar ’65, gehuwd en vader van drie pubers. Als beroep doe ik als laborant aan farmaceutische research aan de K.U.Leuven. Aangezien ik niet graag in het huishouden werk, heb ik enkele hobby’s die aardig wat tijd vreten. Fietsen met de vrienden van WTC Nissorap, recreatief minivoetballen met de vrienden van de “jeugd”club en mijn visjes vertroetelen in mijn Malawi-aquarium.

De Gigabikers die mij al kennen, kennen mij waarschijnlijk van de organisatie van onze koers op rollen (Ventoux-op-Rollen), waar nu al enkele jaren na mekaar een aantal Gigabikers komen meerijden met meer en meer succes. Dit jaar een derde en een achtste plaats op 16 deelnemende ploegen!

Drie jaar geleden organiseerde ik ook een rit voor Gigabikers door het door mij erg geliefde Hageland, de Gigagelander. Een tweede editie is er voorlopig nog niet gekomen. Het tweede jaar wegens gebrek aan tijd en vorig jaar door een gebrek aan interesse van de Gigabikers. Waarschijnlijk doe ik dit jaar een nieuwe poging met hopelijk meer interesse van onze collega’s. Mensen die graag zouden meerijden mogen me in ieder geval al iets laten weten. Pfff wat nen uitleg, daar krijgt ne mens dorst van. Kan er nog een fleske af?

-Bien sur Raf! Voila. Hoe komen jullie in Gigabike geduikeld?

GIJS: Al een aantal jaren speelde ik mee met wielerpools.com, met twee vrienden. Meestal redelijk voorin eindigend, maar nooit echt potten gebroken. Eén van die vrienden, Jasper Kiewiet (nu ook Gigabiker, zónder overwinning J), kwam op een dag met Gigabike aanzetten. 30 renners selecteren, 5 keer per jaar wisselen, ik dacht dat die jongen zot geworden was. Ik wist wel iets van wielrennen, maar om nou zoveel renners uit te zoeken en het dan op te nemen tegen de meest fanatieke wielerkenners in Nederland en België, ik zag het niet echt zitten, maar heb me in 2005 toch maar ingeschreven. Met moeite wist ik dertig renners bij elkaar te schrapen, en ben uiteindelijk in de middenmoot blijven steken. Kende ik vorig jaar nauwelijks renners, dit jaar zat ik al met een shortlist van 200 renners voor het basisteam. Er is dus vooruitgang!

RAF: In een heel ver verleden, het pré-Huyghe tijdperk, speelde ik wel eens mee met 1 of 2 ploegskes met Megabike. In het begin kon je zo zelfs nog wel eens een prijsje pakken, maar het spel begon me meer en meer tegen te steken door het indienen van tientallen ploegen door sommige deelnemers, zodat ik met Megabike gestopt ben. Ik denk het laatste jaar dat ik meedeed met Megabike, kwam ik op het internet Filip Watteyn tegen die toen een aantal Megabikers verzamelde op zijn site om de ploegen daar onderling tegen mekaar te laten spelen. Toen ik stopte met Megabike, begon ik wat rond te dolen op het www en kwam zo op de site van Gigabike terecht. Ik was direct verkocht en besloot me in te schrijven voor de volgende editie.

-Vertel eens over jullie voorgeschiedenis bij Gigabike. Gijs, bij jou was het vorig jaar gene vette ... Enkel in San Sebastian stak je gezicht eens aan het venster met een 10de plaats.

GIJS: Tsjaa, wist ik veel … Ik deed maar wat vorig jaar, althans, in de beginperiode. Veel te veel renners die uit de voeten kunnen op de kasseienklassiekers, en veel te veel b-sprinters. In de tweede periode ook nog eens belabberde wissels doorgevoerd en de rest van het jaar zat ik met een budget van ongeveer 17.000 ANJA-punten. Oeps … De laatste periodes wel wat opgekrabbeld, maar veel soeps was het niet meer. Dit jaar pak ik het anders aan. Mijn tactiek is om vooral niet teveel kasseienrenners in het team te zetten en daar dus ook plekken te verliezen, in de grote rondes te consolideren met de voorspelbare toprenners en in de kleine ronden uitpakken. Of dat lukt, dat zien we wel halverwege oktober. Ik baal nog steeds van het treinincident in P-R. Met vijf starters toch de volledige top 5 binnenhalen, het paste perfect in mijn tactisch strijdplan. Maar goed, winst in LBL doet alle voorgaande ellende vergeten..

-Raf die reeds sinds 2002 meedoet ook niet echt hé! Een tiende plaats op het WK Tijdrijden 2003 als grootste uitschieter?

RAF: Gelukkig is de La Chouffe hier al goed binnen gegaan en durf ik mijn verlegenheid opzij zetten om u toch wat terecht te wijzen beste Steven. In mijn maidenjaar waar ik echt niet wist waar ik aan begon, eindigde ik vrij anoniem 80ste maar haalde toch de statistieken door 6 dagen in het geel rond te rijden tijdens de Tour de France. Welke neoprof noemt zijn seizoen dan niet geslaagd???

In 2003 behaalde ik een tiende plaats in de WK Wegrit en dat is toch een sterkere prestatie dan een tiende plaats bij het WK tijdrijden niet? Had ik trouwens niet de laatste minuten voor het sluiten van de transferperiode mijn transfers alsnog aangepast dan … tja dan, maar ja daar drink je niks mee. En over drinken gesproken, mogen we nog een fleske?  2004 was een compleet fruitjaar ... tweede in de Omloop het Volk en nog even blijven ronddraaien in de top tien maar dan door een onwillige internetverbinding een transferperiode gemist en dan kan je het natuurlijk schudden. 2005 was een grijs jaar tout court.

-Hier Raf. Neem er nog eentje, maar ik zou toch een beetje beginnen oppassen want dit is geen klein bier hoor. Volgende vraag, welke renner geniet jullie voorkeur en waarom?

GIJS: Boogerd is toch wel mijn favoriet. Sinds het moment dat ik wielrennen ging kijken tot nu, altijd vooraan, altijd goed, altijd aanvallen, altijd topklasseringen. Prachtig gebit ook. Basso vind ik ook wel een mooie. Net zoals het hele CSC team trouwens. Genoten van Cancellara, en Kroon was ook schitterend. Ook de interviews met Van Petegem onder het motto “niet lullen, maar eehhhhh, fietsen”, ik kan er geen genoeg van krijgen. Cipollini was ook zo’n rare, met zijn keizersoutfit of leeuwenpak. Zijn opvolger Petacchi mag ik ook graag zien. Minder show, wel net zo veel flair.

RAF: Zonder twijfel Vinokourov! Altijd geven, altijd gaan, misschien soms wat naïef maar wat een mooie dingen heeft die al laten zien. De ene dag wordt hij op achterstand gereden in de tour en de dag erna pakt hij met een sterk nummer de rit. En dan nog eens de spurters een hak zetten op de Champs-Elysees. Chapeau!

-Wie wint de giro dit jaar?

GIJS: Ik hoop op Basso, Savoldelli, Di Luca of Ullrich (oeps… mijn wissels versproken). Serieus, met Di Luca heb ik niet zoveel, ook niet met Savoldelli. Basso, Cunego of Simoni, die moeten het maar gaan doen.

RAF: De Giro kan ik nooit goed inschatten, maar ik denk toch dat Basso het gaat halen als je ziet hoe sterk hij verleden jaar was voor zijn “ziektedip”, dan moet het lukken. Of hij dan ook nog de tour zal kunnen binnenrijven is natuurlijk een andere zaak. Het belooft echter een ongemeen spannende Giro te worden. Cunego terug in topvorm, een heel sterke Basso, Di Luca die nu wel moet presteren, Savoldelli die er blijkbaar ook klaar voor is, om nog maar te zwijgen over oude krijger Simoni.

(nvdr. Dit interview werd afgenomen toen Savoldelli net de proloog had gewonnen en nog niet met buikgriep had moeten opgeven ...)

-Over klieken gesproken, Raf, hoe zit het met Glenn Ollevier (de nummer vijf van vorig jaar en momenteel 283ste) Troosten jullie elkaar bij de Highlanders of vinden jullie zo’n gebaren iets voor mietjes?

RAF: Kijk Steven, venten die in rok en zonder onderbroek op hun koersfiets kruipen om door het Hageland te gaan sjezen, zijn geen softies hé! “Troost”, wat is dat? Ik ben blij dat ik de eer van de Highlanders hoog kan houden en voor ieder die te dicht in de buurt komt heb ik nog een verrassing in petto. Dan doe ik dit! (Springt recht, stoot daarbij een halfvolle fles La Chouffe op de grond, rukt zijn plooirok omhoog en jaagt daarmee een plaatselijke Waalse schone de stuipen op het lijf!) Voila, laat ze maar komen!

-Gijs, maak eens reclame voor ‘de hel uit het noorden’. Gaat het er echt zo erg aan toe?

GIJS: De ‘hel uit het noorden’ brengt de noordelijke mentaliteit van ‘waarom vier woorden gebruiken als je het met twee ook wel af kan’ wel erg in de praktijk. Er is over de hele kliek genomen niet echt contact tussen iedereen, maar ik vermoed dat er her en der wel groepjes zijn die elkaar kennen en tips doorspelen. Het idee leeft bij mij al een tijdje om met de hele kliek eens een middagje af te spreken, en misschien eens een bergetappe van de Giro met elkaar te kijken. Nu dan, dit idee is wereldkundig gemaakt, wie weet wat ervan komt!

-Het Highland en de Hel van Holland is natuurlijk ook schoon, maar wat vinden jullie van de Ardennen hier? Schoon landschap hé!

RAF: De Ardennen zijn prachtig vooral om er te fietsen maar zeker ook voor zijn heerlijke bieren! Maar er gaat natuurlijk niks boven het Highland. Trouwens wilt ge dat lelijk woord “landschap” wel eens voor u houden!!!

GIJS: De Ardennen zijn inderdaad erg schoon. Vooral het zonnetje dat dit fraaie gesprek nog eens extra opluistert. Ik kom overigens graag in België. Mooi land, leuke mensen, liefde voor de koers. Ik heb trouwens mijn racefiets mee. Die Redoute, die wil ik ook wel eens proberen. Gaan jullie mee?
 

 -Dadelijk Gijs. Ik fiets die Raf er zo af want die heeft al minstens zeven van die grote flessen naar binnen! Nog een laatste vraag voor we vertrekken: Waar eindigt jullie kliek en waar eindig je individueel? Je mag dromen of realistisch zijn ...

GIJS: Laat ik maar eens realistisch zijn. Voor de kliek heb ik niet al te hoge verwachtingen. Er zitten nogal wat teams in de kliek met rare onbeduidende renners. Ze mogen me verbazen, maar ik zie ze nog geen potten breken. Voor mezelf heb ik doelstelling één bereikt met mijn overwinning in LBL, namelijk een wildcard. Nu doelstelling twee: Jasper Kiewiet mijlenver achterlaten. Dat wordt helaas pas bij het einde van het seizoen bekend. Verder zou ik wel teleurgesteld zijn als ik niet de top 100 in de eindstand haal. (nvdr. Gijs staat voorlopig 98ste). Vooruit, dan toch nog een droom: nóg een overwinning in een mooie koers, of een truitje zou ook fantastisch zijn. Voor de rest zien we het wel.

RAF: Waar de kliek gaat eindigen? Geen idee, ik ben nog maar het tweede jaar Highlander en verleden jaar was het gene vette met de kliek. Hopelijk krijg ik snel wat gezelschap van mijn kliekgenoten in de top van de ranking.

Mijn eigen ambities, tja dit jaar zou ik na Waalse Pijl en het “Ardens Tweeluik”, nog graag de tweede periode meepikken. Rutger gaat het niet zo goed doen in het eindklassement in Romandie en daar heb ik voorlopig nog vier mannetjes in de eerste 10. Grootste concurrentie voor de tweede periodetitel komt waarschijnlijk nog van Ward. (nvdr. Terecht blijkbaar want Ward won voor Raf. Al staat Raf nog steeds mooi 4de) Wat de eindrangschikking betreft maak ik me niet teveel illusies, je kan wel eens geluk hebben als ploegleider maar uiteindelijk komen toch de echt kenners boven drijven en het mag duidelijk zijn dat ik me daar zeker niet bij tel.

Mijn korte termijn ambitie is evenwel om nog voor den donker met mijn fietske terug thuis te geraken zonder dat mijn rokske tussen mijn ketting slaat. Vult gij mijn bidonneke nog eens voor ik vertrek?

GIJS: Nu gaan we toch echt die Redoute op jongens! Ik zit niet voor niets hier in de Ardennen. Hop, hop, hop!


Links op de foto : Raf in volle actie op de Col de la Colombière.



Interview : Steven Raeman 

Laatst gewijzigd op 03/05/2006 - Opmerkingen en suggesties kan je mailen naar gigabike@advalvas.be
Gigabike, jaargang 7 - Copyright: Peter Samoy & Mark Vanderwegen